« Sedicina » (par L. , 1883–1887), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 396c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SEDICINA
SEDICINA, Sedecina, officium, munus in dies sexdecim a nuntiis præstitum. Stat.
Bonon. ann. 1250-67, tom. I. pag. 223 :
Nec ero- et tom. II, pag. 549 :(ego Nuntius), vel stabo cum yscario, nec cum alliquo alio offitiali, nec ad aliquod discum, nec ad aliquod offitium ultra xvi. dies in annum, et de hoc tenear precise, nisi prius coequentur. Et donec stetero ad alliquam Sedicinam non possim facere aliquam ambaxatam pretio ;
Et dicti officiales possint et debeant habere cum eis unum nuntium comunis bon. expensis comunis, qui cum eis stare debeat ad Sedecinam secundum formam statutorum.