« 2 sedimen » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 397a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SEDIMEN2
2. SEDIMEN, Sedimentum, pondus, gravitas, assiduitas, diligentia : sed proprie gravitas in
dicendo, eruditio, studium, diligentia, ingenium. Ita non semel usurpat Ordericus Vital.
in prologo ad Histor. :
HorumIdem lib. 2. de Aratore pag. 375 :(Scriptorum)allegationes delectabiliter intueor,..... nostrique temporis sapientes eorum notabile Sedimen sequi cohortor.
Carmen metrica sonoritate pulchrum edidit, in quo nobile sui Sediminis monimentum posteritati futuræ reliquit.Lib. 3. pag. 461 :
In domo Domini nutritus fuerat, diutinoque Sedimine religiosam vitam jugiter ducere didicerat.Lib. 4. pag. 530 :
Artium et sacræ lectionis Sedimen per Lanfrancum cœpit.Lib. 6 : initio :
Humani acumen ingenii semper indiget utili Sedimine competenter exerceri.Adde pag. 547. 597. 903. 628.