SEGMENTATUS, Segmentis ornatus. Dicitur de veste Segmentis variegata simul et de homine ejusmodi vestimentis induto. Segmenta autem intelligo ornamenta dissecta vel etiam diversi coloris seu textus. Hinc Segmentatus, idem quod acupictus sonat Ernaldo in Vita S. Bernardi tom. 2. Oper. ejusdem col. 1112. edit. ann. 1690 :

Segmentata ei circumferebantur pulvinaria.

Probus Segmenta interpretatur fasciolas quæ extremis vestium oris assuuntur, Gall. Franges. Eo sensu accurrit in Conc. Mexic. ann. 1585. inter Hispan. tom. 4. pag. 339 :

Vestitu fimbriato, clavis sericis, phrygiisve aut Segmentis ornato (Clerici) ne utantur ; sed Segmenta rasi serici aut tafetani, quæ duorum aut trium digitorum latitudinem non excedant, in extremitate pallii seu mantelli gestare poterunt.

Gloss. Lat. Gall. Sangerm. : Segmentum, une maniere de vestement, ou pourfi ou decoupeure de robe, ou fermail pendent du col. Vita MS. S. Amatoris initio :

Parentibus nobilissimis ortus, et in cunis Segmentatis educatus est.

Segmentatas cunas

dixit etiam Juvenalis Sat. 6. 89. hoc est, inquit Perottus, tenuissimis ligneis ramentis ac versicoloribus depictis : nisi

cunas Segmentatas

malis segmento tectas interpretari. Gerardus Episcopus Cameracensis in Concilio Atrebatensi ann. 1025. tom. 13. Spicilegii Acheriani pag. 3 :

Tertia vero die, quæ Dominica habebatur, Segmentatus Episcopus cum suis Archidiaconis paratis ; crucibus et textis Evangelicis.... Synodum celebraturus... progreditur. i.

vestibus Pontificiis quæ Segmentatæ erant indutus. Allusit ad illud Juvenalis lib. 1. Sat. 2. de veste Gracchi :

Segmenta, et longos habitus, et flammea sumit.

Adde Arator. in Act. Apost. cap. 16. Vide Salmasium ad Vopiscum pag. 404. et Martinii Lexic. v. Segmen.