« »
 
[]« Selene » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 402a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SELENE
SELENE, Luna, ex Gr. Σελήνη. Joannes Scotus Erigena in Præfat. ad lib. S. Dionysii :
Primo commotus Phœbum subeunte Selena.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Selenitis. Eadem notione apud Agnellum in Vita S. Damiani tom. 2. Murator. pag. 156. col. 2 :
Quantum illi tenebræ offensæ fuerunt, tantum Selenitis suos sparsos radios ei beneficium præstitit, et quantum altius in sublimitate se erigebat, tantum clarior terra apparebat.