« »
 
[]« Selesei » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 402a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SELESEI
SELESEI, Eadmerus in Vita S. Wilfridi cap. 47 :
Quo tempore Rex Elidwalh donavit servo domini terram octoginta septem familiarum, vocabulo Selesei, quod Latine dicitur Insula vituli marini.
Anglis Seacalf est Vitulus marinus. Vel Seal, Anglosax. seolh.
P. Carpentier, 1766.
Vide supra Selebi.