« »
 
[]« Semelgare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 405c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SEMELGARE
SEMELGARE, Fulgurare, ut videtur, Gallice Eclairer. Castellus in Chron. Bergom. ad annum 1394. apud Murator. tom. 16. col. 887 :
Nota quod die xxi. Januarii dicti anni, Indictione ii. hora prima noctis tonavit, Semelgavit, pluit, tempestavit, et maximus ventus regnavit, etc.