« »
 
[]« Semiplenus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 408c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SEMIPLENUS
SEMIPLENUS, Simulatus. Willel. in Philippo Aug. tom. 5. Hist. Franc. pag. 81 :
Rex superinductam abjecit superficie tenus, et uxorem suam recepit in suam gratiam Semiplenam, carnis debitum ei non reddens.