![[]](img/image.png)
«
Senaillia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 411a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/SENAILLIA
SENAILLIA, Sementis, Gall.
Semaille, rusticis Dombensibus etiam hodie
Senaille. Charta MS. ex Advers. D.
Aubret :
Terra continens
Senailliam decem bichetorum.
Vide
Seminalia.