« »
 
[]« Senhairare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 420c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SENHAIRARE
SENHAIRARE. Charta ann. 1327. ex Tabular. S. Victoris Massil. :
Usum pascendi, pastorgandi et Senhairandi et alia faciendi in Arbosiis.
Hispanis Senara, semen seu quod seri potest sonat, unde Senhairare effictum videtur : nisi noctem sub dio transigere significet, quia ibi de animalibus pascendis sermo est. Vide Senara.