« »
 
[]« Senterium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 425a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SENTERIUM
SENTERIUM, Semita : supra Semitarium, ex Gall. Sentier : in Charta Philippi Franc. Reg. ann. 1184. in Probat. Hist. Monmorenc. pag. 48. et in Charta ann. 1496. in Dombensi tractu.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Senterius, Eadem notione, in Statutis Mutin. rubr. 63. fol. 13 :
Stavimus (statuimus) quod Senterius qui est de subtus dictam viam debeat examplari et aptari, ita quod homines illinc possint ire et redire cum bobus et plaustris.
Senteret, et ejus dimin. Senteleite usurpat MS. :
D'un Senteret gardoit l'entrée,
Mes el n'est pas dedens entrée.
Ibidem :
Mes or lessons ces voies lées...
Mes les deduians Senteleites
Jolis et renvoisiés tenons.
P. Carpentier, 1766.
Ital. Sentiero, nostris alias Sante et Sente. Chartul. Latiniac. fol. 262 :
Item deux autres arpens de terre assis vers le boys, aboutissant d'un bout sur la Sante, qui va de Auges à Fresnoy.
Vitæ Patrum MSS. :
Tant a l'oursiere avironnée,
Qu'il a une Sente trouvée,
C'une ourse i avoit donnée.
Hinc diminutivum Sentelotte, in Lit. remiss. ann. 1375. ex Reg. 107. Chartoph. reg. ch. 276 :
Là ne avoit aucun chemin, accoustumé au meins, que une petite Sentelotte non fréquentée. Sendier,
pro Sentier, in Lib. cens. terræ d'Estilly an. circ. 1430. ex Cod. reg. 9493. fol. 6. v° :
Item sur une autre piece d'ertaye, qui est près le Sendier en alant aus Motaiz.