« »
 
[]« 1 senus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 426a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SENUS1
1. SENUS, pro Senex, in Append. ad Marculfum form. 31.