« »
 
[]« 1 septus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 430a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SEPTUS1
1. SEPTUS, pro Septunx, septem unciæ, apud Raban. de Computo.