« »
 
[]« Sericeginosus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 437a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SERICEGINOSUS
SERICEGINOSUS, Sericus. Chron. Guill. Bardini ad ann. 1303. inter Probat. tom. 4. Hist. Occit. col. 13 :
Consiliariis laicis (parlamenti Tolosani) datæ fuerunt togæ miniatæ ex puro croco et paramentis violaceis et sagi Sericeginosi
(alias Sericornosi) coloris violacei, etc. Vide Sericatus.