![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/S/440a.jpg)
« Serraculum » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 440a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SERRACULUMSERRACULUM. Palæmon in Glossis : ![[]](img/image.png)
Latinis dicitur Contus, quo navis impellitur. Serraculum, πηδάλιον, in Gloss. Lat. Græc. Vide Cujacium lib. 9.
Observ. cap. 10. et supra, Serra 1. et Servaculum.
Claustrum, Serraculum ostii.Alias Serraculum
![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/S/440b.jpg)
Latinis dicitur Contus, quo navis impellitur. Serraculum, πηδάλιον, in Gloss. Lat. Græc. Vide Cujacium lib. 9.
Observ. cap. 10. et supra, Serra 1. et Servaculum.les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Serraculum, Epistomii vertibulum, alias Duciculus. Vide in hac voce. Jonas in Vita S.
Columbani apud Mabill. sæc. 2. Bened. pag. 16 : Vas quod tybrum nuncupant, minister ad cellarium deportat, et ante vas quo cervisia condita erat apponit : tractoque Serraculo meatum in tybrum currere sinit..... Serraculum quod duciculum vocant, manu deferens.
