« 2 serva » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 441c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SERVA2
2. SERVA, Locus ubi colliguntur et asservantur aquæ, ut infra Servatorium.
Charta Humberti I. ann. 1299. pro fundat. Monast. Saletar. tom. 2. Histor. Dalph. pag. 91.
col. 2 :
Item a dicto stagno de Salettis directe usque ad parvam Servam de Salettis, dicta Serva eodem modo interclusa.
P. , 1766.
◊ Locus ubi pisces servantur.
Charta ann. 1323. in Reg. 154. Chartoph. reg. ch. 512 : Possunt in fondo suo stangnum, viverium, Servam seu piscariam piscium facere.Lit. remiss. ann. 1387. in Reg. 131. ch. 39 :
Ad piscaturam sive Servam piscium..... abbatis Cluniacensis...... dicti Andreas et Benedictus clam et occulte,.... de dicta piscatura sive Serva, cum dicta trublia, quater viginti pecias piscium....... furtive ceperunt.Vide infra Serverum.