« »
 
[]« 1 servilis » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 448a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SERVILIS1
1. SERVILIS, Officiosus, Gall. Serviable. Regula reformat. Monast. Mellic. in Chron. ejusd. pag. 354 :
Paci et concordiæ dent operam, charitativi et Serviles sint invicem, et in laboribus se mutuo juvantes.