« Sesperabilis » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 458c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SESPERABILIS
SESPERABILIS, Sesperalis, perperam pro Suspiralis, a Gall. Soupirail,
Spiraculum. Charta ann. 1443. apud Rymer. tom. 11. pag. 31 :
Et caputInfra :(aquæductus)hujusmodi, cum dictis augeis, Sesperabilibus, fontibus, cisternis, etc.
Prædictum caput cum augeis, Sesperalibus, fontibus, etc.Pag. 32 :
Nec non et infra dictam civitatem, quoscumque augeas, Suspirales, etc.