« »
 
[]« 17 signum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 486b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SIGNUM17
17. SIGNUM, Moneta, quia signata. Reg. actor. capitul. eccl. Camerac. sign. O. ad 26. Sept. ann. 1481 :
Cum nuper quidam Matthæus Oudart, dictus Le Grant, quædam Signa, Gallice dicta Blancs, de cugno falso et contrafacto....... venditioni exposuisset, etc. Enseignes,
eadem acceptione, in altero Reg. sign. M. ad ann. 1459. fol. 74. Vide supra Insignium 1.