SINAIDA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Sinaida » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 492a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SINAIDA

SINAIDA, Incisio, facta in arboribus ad limites designandos, a Saxon. snitan,

vel sniðan, incidere, secare. Unde snit, serra, snite, incisio. Lex Longob. lib. 1. tit. 26. § 5 :

Si quis propter intentionem signa nova, aut theclaturam, aut Sinaidam in silva alterius fecerit, et suam non probaverit, componat sol. 40.

Et § 6 :

Si servus extra jussionem domini sui theclaturam, aut Sinaidam in silva alterius fecerit, manus ejus incidatur, etc.

Ubi Edictum Rotharis Regis Longob. tit. 97. 244. 245. habet,

Snaida, ut Sneida, Traditiones Fuldens. lib. 2. c. 8 :

Hæc est terminatio Ecclesiæ in Creynfeld, a Muroresbrink sursum versus ad Berholdes Sneida, inde ad fontem S. Bonifacii.

Infra :

Hæc est terminatio matris Ecclesiæ..... ad fontem S. Bonifacii super Sweberfeld, inde per Berholdes Sneida, usque in Brahdaha, etc.

Notit. antiq. apud Guden. Cod. Diplomat. tom. 2. pag. 304 :

Terminus foresti... et inde unam Sneidam usque Bremenfurst... et inde in illam Sneidam quæ tendit ad Fleredesfelt et sursum illam Sneidam usque in deme Sol, etc.

Hæc pertinere ad Germanicam vocem Sneida alias Sneise, Schnate, Semita, callis silvestris, de qua videndus Graff. Thesaur. Ling. Fr. tom. 6. col. 844. recte monuit Grimm. Antiq. Jur. German. pag. 542. Adde pag. 546.