« »
 
[]« 1 sinceratus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 492b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SINCERATUS1
1. SINCERATUS, pro Sincerus, in Vitis Patrum Emerit. inter Conc. Hispan. tom. 2. pag. 652 :
Pietas quippe summi Dei statim Sinceratum pectus emollivit.