« »
 
[]« Singultuosus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 493c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SINGULTUOSUS
SINGULTUOSUS, Singultans, lacrymosus. Libel. supplex ad Ludov. reg. Franc. ex Cod. reg. 8407. 2. 2. fol. 34. v° :
Proinde magnificentiam vestram, serenissime princeps, adjuramus per viscera Jesu Christi, quantum possumus, voce Singultuosa et lacrimabili supplicantes, etc. Sinqultuosus gemitus,
in Chron. Turon. tom. 9. Collect. Histor. Franc. pag. 53. Vide Singultinus.