« »
 
[]« Sit » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 497c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SIT
SIT, pro Sive, seu, Gall. Soit. Charta Joan. comit. Matiscon. et Aalid. ejus uxor. ann. 1238. in Reg. D. Chartoph. reg. ch. 2 :
Quittavimus.... Ludovico regi Francorum illustri et hæredibus suis..... quicquid habebamus..... in Burgundia in regno Franciæ, Sit de feodo, Sit de domanio.