« »
 
SITUARE 1, SITUARE 2.
[]« 1 situare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 498c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SITUARE1
1. SITUARE, Ponere, collocare, constituere, Gall. :
Situer, placer, établir, assigner.
Chron. Comodoliac. apud Stephanot. tom. 2. Fragm. Hist. MSS. :
Cumque ipse Yterius artes... ascendisset, ut videret qualiter ipsi operarii lapides... Situabant, etc.
Elmham. in Vita Henrici V. Reg. Angl. cap. 54. pag. 134 :
Sedibus aptissimis plurima grandia saxivoma..... Situari constituit.
Codex MS. Corbeiensis :
Ac reliquis quorum hic Situata vocabula non sunt.
Charta Gosvini Episc. Tornac. ann. 1209. inter Instr. tom. 3. Gall. Christ. novæ edit. col. 50 :
Sed ne per foraneos qui beneficiorum suorum stipendiis merito sunt privandi, ecclesia etiam omnino eorum servitio defraudetur, pro quolibet foraneo Situetur vicarius, etc.
Obituar. MS. S. Geraldi Lemovic. fol. 16 :
Quam summam decem et septem solidorum rendualium nobis assignarunt seu Situaverunt levandos et percipiendos in et super quadam domo, etc.
Testam. Johan. de Talaru Archiep. Lugdun. ann. 1392. in Maceriis Insulæ Barbaræ tom. 2. pag. 668 :
Quas (summas) Situavit super domo quam nunc habitat dominus Stephanus Fabri.
Situatus, pro Situs, ex Gallico Situé. Litteræ Caroli primogeniti Johannis Reg. Fr. ann. 1358. tom. 3. Ordinat. pag. 296 :
Ex eo quod ipsi ad dictum castrum, quod est Situatum, ut prefertur, in metis imperii, ire et conversari secure non audent.
Willelm. de Baldenzeel in Itiner. Terræ sanctæ :
Prope civitatem, quæ Naulum dicitur, in ripariis Januæ Situatam [] prospere perveni.
Occurrit non semel.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Situatio, Situs, Gall. Situation. Charta Caroli VI. Reg. Franc. ann. 1380. apud Menester. Hist. Lugdun. pag. 129 :
Nos attendentes prædicta ac Situationem dictæ villæ existentis in regni confinibus, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Situatio, Constitutio, Gall. Assignation. Codicillus Beraudi dom. de Mercorio ann. 1320. apud Baluz. tom. 2. Hist. Arverniæ pag. 339 :
Cum ego in meo testamento prædicto hic annexo Situationem olim factam carissimæ consorti meæ Ysabelli in contractu matrimonii per me celebrati cum ea de mille libris Turon.... situassem et transmutassem totaliter et in solidum in terra mea de Campania.
Charta Andreæ Abbat. Nobiliac. ann. 1387. apud Stephanot. tom. 3. Antiquit. Bened. Pictav. MSS. pag. 1027 :
Pro qua Situatione et assignatione idem Symon Taupelli tradidit, Situavit et assignavit nobis ratione dicti prioris et prioratus sui prædictos duos boissellos cum dimidio frumenti.
Vide Situare.
[]« 2 situare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 499a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SITUARE2
2. SITUARE, Manere, habitare. Stat. ann. 1317. in Reg. A. Cam. Comput. Paris. fol. 197. v° :
Omnes et singuli paratores in uno et eodem loco seu vico, alias hactenus consueto, parabunt et adaptabunt pannos ipsos,....... quamdiu in loco communi potuerint commode Situari.