« »
 
[]« Smeriliones » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 502a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SMERILIONES
SMERILIONES. Fridericus lib. 2. de Arte venandi cap. 2.
Sunt etiam aliæ aves rapaces parvæ, sicut sunt Sineciliones, ubleti, et hujusmodi : et tam his, quam majoribus prædictis homines non utuntur, nisi ad delectationem tantum, etc.
Ubi legendum puto smeriliones, pumili, minimi et velocissimi accipitrum. Describuntur ab Augusto Thuano lib. 1. de Re accipit. pag. 25 :
Forma ad falconem accedit, sed mole pusilla,
Vertice depresso, spatioso pectore, latis
Compactisque humeris, etc.
Mirle dicitur Alberto M. lib. 23. de Animal. cap. 14. et Germanis : Ismerli, Petro de Crescentiis lib. 10. cap. 13. Vide Simrilius.