« »
 
[]« 2 solare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 511a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SOLARE2
2. SOLARE, Solum, fundus. Conc. Legion. ann. 1012. inter Hispan. tom. 3. pag. 191 :
Qui habuerit casam in Solare alieno, et non habuerit cavallum vel asinam, det semel in anno soli decem panes frumenti.
Antiquit. Navarræ Jos. Moreti pag. 534 :
Quod Solare circundatur ab Oriente singulis domibus, etc.
Vide Solamentum.