![[]](img/image.png)
«
Soleclum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 514b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/SOLECLUM
SOLECLUM, Umbella portatilis, Gall.
Parasol, ab Ital.
Solecchio. Gaietanus in
Ord. Romano cap. 46 :
Servientes albi erunt parati ad dextrandum equum, et ad
portantum Soleclum et calcaria, capel lum et cappam contra aquam ne pluat, et
mitrale.
Vide
Solinum 1.