SOLSATIRE Reum dicebatur actor, cum in jus vocatus vadimonium ille deseruerat, nec juri steterat, neque placitum custodiverat : tum enim actor coram judice reum, si is sunniam, seu excusationem legitimam non misisset, causa excidisse contendebat. Marculfus lib. 1. form. 37 :

A quo placito veniens memoratus ille, ibi in palatio noster, et per triduum seu amplius, ut lex habuit, placitum suum custodisset, et memoratus ille abjectus sit, vel Solsatissit, ipse nec venisset ad placitum, nec ulla sunnia nuntiasset, adfirmat.

Formula secundum Legem Romanam cap. 33 :

Sed memoratus quidem ille per triduum suum custodivit placitum, et jam dictum illum secundum legem adjectivit, (l. abjectivit) vel Solsatevit, qui nec ecsonia nuntiavit, nec suum placitum adimplevit.

Habentur inter formulas Andegavenses, 12. 13. 14. quæ de solsadio inscribuntur. In postrema :

Qui illi ad placitum adfuit una cum testis suis pro legibus triduum custodivit et Solsadivit.

Et form. 52 :

Sed veniens in eo placito illi de mane usque ad vesperam placitum suum legibus custodivit, et Solsadivit.

Neque aliud sonant verba subsadire et subsadina, si recte exscripta sunt, in Charta Chlodovei III. Regis apud Mabillonium :

Sed venientes ad eorum placitum ipsi Agentes, jam dicto Abbati Noviento in ipso Palatio nostro per triduos, per plures dies, ut lex habuit, placitum... custodissent, et ipso Ermenoaldo Abbati abjectissent, vel Soladissent (solsatissent) ipsi nec venisset ad placitum, nec misso in vice sua derixisset, etc.

Alia ejusdem Regis, ibidem :

Et ipso Amelberto abjectissit, vel Subsadissit.

Supra :

Sed veniens ad eo placito prædictus Chrothtcarius Valentianis in ipso Palatio nostro, et dum placitum ipsius in legibus custodibat, vel ipso Amalberchto Subsadibat, sic veniens ex parte filius ipsius Amalberchto, nomine Amalrico, Subsadina sua contradixissit, et dum exinde in nostri, vel suprascriptis viris præsentiam rationis adstabat, interrogatum fuit, etc.

Mox :

Nisi inventum fuit, quod contra rationis ordinem ipsa Subsadina contradixissit, vel in hac causa introissit, sicut fuit judecatum, etc.

Ubi subsadinam seu solsatinam contradicere, est, quod practici nostri dicunt, demander que le defaut soit rabatu. Sed unde eæ voces ortæ, non omnino planum est divinare. Bignonius solsatire pro solem culcare dictum opinatur : ita ut cum actor reum solsatissit, ei solem culcatum, vel occasum denuntiat :

Il lui signifie, ou objecte le defaut.

Wendelinus vero putat, vocem conflatam esse ex sol, et satis, sic ut actor contendat reum solis satis habuisse, seu idoneum ac legibus præscriptum tempus, quo juri stare posset.