« 2 solvere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 522c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SOLVERE22. SOLVERE, nude pro Absolvere, liberum declarare. Charta Comitat. Marchiæ ann. 1406 :
Præfati conjuges assensatores prænominatum Joannem du Bois assensatorem et suos Solverunt perpetuoSemel et iterum ibid. occurrit.penitusque quittaverunt cum pacto de non amplius petendo.

