« »
 
[]« Sordidus pulsus » (par L. Henschel, 1840–1850), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 530b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SORDIDUS2
SORDIDUS Pulsus,
est qui celer ex tardo, et ex tardo celer fuerit
. Galen. lat. Compos. MSS. cap. 82. Idem cap. 14 :
Initio hujus febris pulsus et graviores et Sordidi inveniuntur.
Et mox :
Hii pulsum habent spissum, ingentem et sine intermissione Sordidum.
Denique cap. 59 :
Non tam purus aut mundus aut sanus in his invenitur pulsus, sed Sordidus et adhuc in se retinens febrium sordem.
In alia Galeni vet. translat. MSS. quartana non vera dicitur Sordida et difficilis ad curandum. Hæc Maius in Glossar. novo.