« Sortio » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 535b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SORTIO
SORTIO, Hæreditatis portio, quæ forte alicui obvenit. Charta ann. 1000. apud Murator.
tom. 5. Antiq. Ital. med. ævi col. 621 :
Et ipsa terra mihi est pertinentes a pars supradicti genitoris mei, et ipsius genitori meo pertinentes fuit a pars genitori sui ; et ipsius genitori mei in Sortionem obvenit a germannis suis.Vide Sors 4. et in Sortitus. Charta Adopt. ann. 988. apud de Blasio Series Princip. Salern. num. 64. pag. 124 :
Per anc cartula donavit et tradidi tibi predicto Johanni talem Sortionem de omnibus rebus, substantiis meis, etc.Occurrit ibi iterum. Vide Sorticilla.