« Sospitare » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 536a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SOSPITARE
SOSPITARE, Salutare, sospitatem, incolumitatem et sanitatem alicui adprecari.
Eulogius Cordubensis lib. 3. Memor. Sanctor. cap. 17 :
Contribulem suam gratia Sospitandi se se invisere mentiuntur.Nam et Sospitatem hac notione usurpat Salvianus lib. 4. de Eccl. Catholic. :
Quasi vero... alios se cuncti exhibere Christo debeant in morte.Ildefonsus Toletanus :
Faustus Regiensis Epist. 8 :Mira canunt puero sæclis volventibus æviEventura, Deus Sospitet ista mihi.
Conservus, et præcipue admirator vester frater meus Presbyter Memorius mecum reverentissime Sospitant.Epist. 9 :
Omnem domum vestram seniores cum junioribus paterno Sospitamus affectu.Sidon. lib. 4. Epist. 3 :
Quodque deinceps nullas viantum volas mea papyrus oneraverit, quæ vos cultu sedulæ Sospitatis impertiat.Vide Sospitus.