« »
 
[]« Spallarium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 540a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SPALLARIUM
SPALLARIUM, Spallerium, Armorum genus, quo spallæ, seu humeri teguntur, Gall. Epauliere. Statuta Equitum Teuton. art. 73. apud R. Duellium tom. 2. Miscell. pag. 59 :
Ipse (treperarius) tenetur dare fratribus ad arma deputatis Spallaria, etc.
Chron. Siciliæ apud Marten. tom. 3. Anecdot. col. 89 :
Forma militaris apparatus est cum Spalleriis de cindato et manto de cindato.
Inventar. ann. 1294 :
vi. Spallerie ad armandum. Espaliere,
in Assisiis Hierosol. MSS. cap. 95 :
Et doivent avoir tor chauces de fer chauciés, et lors Espalieres vestuës.
Vide Spatalaria.