« »
 
[]« Spelæum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 550b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SPELAEUM
SPELÆUM, Antrum, ex Gr. σπήλαιον. Leo Ost. lib. 1. cap. 1. de S. Benedicto :
Ubi in Speleo quodam... incognitus mansit.
Walafridus Strabus in Carmine de Grimaldo Magistro :
Novi namque Sicana tibi Spelea placere,
Solus ubi mensis Musarum et amore fruaris.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Spelea, Eodem significatu. Charta ann. 998. apud Marten. tom. 1. Ampliss. Collect. col. 353 :
Donamus tibi Speleam nostram cum venerandis titulis quæ infra sunt.
Speleum, pro Crypta Ecclesiæ. Candidus Monachus Fuldensis :
Nec minus hoc Speleum capitis in vertice gestat
Altare, etc.
Mox antrum vocat :
In parte occidua constructum cernitur Antrum,
Multum dives ope interius, spoliisque piorum,
Ternis prospiciens fixis post terga fenestris.
Spelæum, pro Cellula Monachica, quomodo σπήλαιον usurpat Nilus Narrat. 5. pag. 70. Ita Petrus Cluniac. lib. 1. Epist. 20 :
Clausus teneberis Speleo tuo, et in codicibus tuis terras ac maria peragrabis.
Will. Malmesburiensis lib. 3. pag. 112 :
Combusta illic Ecclesia B. Mariæ, reclusa una ustulata, quæ Spelæum suum nec in tali necessitate deserendum putavit.
Vide Tractatum nostrum de Capite S. Joan. Bapt. cap. 3. num. 8.
Σπήλαιον, pro Sepulcro, dixit Joannes cap. 11. ubi de Lazari sepulcro :
χθόνιον σπέος
dicitur Nonno, i. subterraneum specus.