« Spenda » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 550c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SPENDA
SPENDA, Christoph. Mulleri Introduct. in Hist. Sand-Hippolit. apud Duellium tom. 1.
Miscell. pag. 374 :
Deducitur hic cur duplex quotannis in regulari nostra collegiata celebretur agape, quam protrito vocabulo minus Latino Spendam vocat recentior ætas, quasi dispensationem diceret.Testament. Petri Archiep. Mogunt. ann. 1319. apud Guden. in Cod. Diplom. tom. 3. pag. 176 :
Pro facienda pauperibus communi elemosina, quæ Spenda vulgariter dicitur, etc.Aliud Testam. ann. 1318. apud eumd. tom. 4. pag. 1025 :
Elemosinam seu Spendam pauperum.Vide infra Spenta 1. et Spinda. Graff. Thesaur. Ling. Franc. tom. 6. col. 350.