SPICUM, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Spicum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 554b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SPICUM

SPICUM, Veru. Herbertus lib. 1. de Mirac. cap. 5 :

Is vero, qui præcedebat, gallinam assatam in Spico portabat. Porro in ipso veru ingens coluber per caput et caudam infixus erat, qui gallinam eandem hinc inde cingebat.

Legendum forte spitum. Vide in hoc verbo. De voce vero spicum, vel spicus, apud Latinos Scriptores, consule Stephanum Stephanium in Notis ad Saxonem Grammaticum pag. 60. Vide supra Spica 2.