« »
 
[]« Spinosulus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 557b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SPINOSULUS
SPINOSULUS, diminut. a Spinosus, difficilis. S. Hieronymus Epist. 83. ad Oceanum. :
Primum Spinosulus noster obmutuit, deinde Pisoniano vitio, cum loqui non posset, tacere non potuit.
Lanfrancus Epist. 58. ad Hugonem :
Non probo quod Papam Gregorium vituperas, quod Legatos ejus Spinosulos nominas.