« »
 
[]« Splendicare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 559c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SPLENDICARE
SPLENDICARE, Splendere, coruscare, nitere. Apuleius lib. 5. Metamorph. :
Vidisti, soror,.... quæ prænitent vestes, quæ Splendicant gemmæ.
Idem lib. 7 :
Cum mihi etiam tunc depiles genæ lævi pueritia Splendicarent.