« »
 
[]« Spletum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 560a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SPLETUM
SPLETUM, Reditus, proventus terræ, prædii, præbendæ, etc. Consuetud. Eccl. Barcinon. :
Clericus hujus majoris Ecclesiæ decedens, quocumque tempore decedat, habeat Spleta ipsius anni integraliter a die mortis usque ad finem anni, et possit inde facere testamentum.
Vide Expletum 2.