« »
 
[]« Spourones » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 564c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SPOURONES
SPOURONES, Calcaria, Saxon. spora, Germanis Sporen, Anglis a Spurle, Italis, Sperone, Gallis Esperons. Testamentum Everardi Ducis Forojuliensis :
Baltheum unum de auro et gemmis, Spourones duos de auro et gemmis, vestitum unum de auro paratum, etc.
Sermo Synodalis ann. 1009 :
Nullus cum calcariis, quos Sporones rustici vocant, et cultellis extrinsecus dependentibus Missam cantet.
Vide Pertz. Archiv. Histor. Germ. tom. 7. pag. 869. Philippus Mouskes in Historia Francorum MS. in Henrico I :
Si l'a jus à ses piés gietée,
Et as Espourons deboutée,
Et de puins et de piés batue,
Si que poi faut il ne le tue.
Infra :
Maugré ses gardes chevaucha,
Des Esperons ceval brocha.
Idem in Philippo Aug. :
Uns Esporons ot en ses piés.
Littleton. sect. 159 :
Tenure par petite serjanty est lou home tient sa terre de nostre Seigneur le Roy de render al Roi annuelement un arke, ou un espée, ou un dagger, ou un cuttel, ou une paire de gants de ferre, ou un paire de Spoures doré, etc.
Spora, in Testamento Ranimiri Regis Aragonum æræ 1099. Locum vide in Testinia. Testament. Ermengaudi Comit. Urgell. ann. 1010. in Append. ad Marcam Hispan. col. 974 :
Et ipsas meas Sporas meliores ad Vivus sacerdotem. Et alias meas Sporas qui sunt de argento, sicut et alias retro scriptas, remaneant ad Bonifilio et ad Bonucio et ad Maier Sacerdotes de Barchinona.
Chronic. Casin. cap. 10 :
Vaucas par 1. in gemmis et smaragdis, Spora par 1.
Ubi Leo Marsic. lib. 1. cap. 28. habet bocis ac fibulis.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Esperonnus, a Gall. Esperon, in Computo ann. 1239. ex Bibl. Reg. :
Pro Esperonnis xlii. sol. Pro calciamento Regis cxii. sol.