« Spurcamen » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 565b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SPURCAMENSPURCAMEN, Paganica superstitio. Dudo lib. 1. Histor. Normann. :
ContritaPro Spurcities utitur Prudent. Cathemer. 9. 59 :est namque gens ultore Anstiguo Francigena quæ Spurcaminum erat sorde nimium plena.
Gregis suilli sordida Spurcamina.

