« »
 
[]« 1 stabilita » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 568a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STABILITA1
1. STABILITA, æ, in Statutis Delphinalibus pag. 38. videtur idem jus quod Reseandisia ; quo scilicet dominus feudalis vassallum seu tenentem cogere potest, ut intra feudi sui terminos habitet aut mansionem habeat ; quod interdum pecunia redimebatur. Comput. Castellan. Viennens. ann. 1322 :
Die 27. Aug. computavit Albertus de villa de Stabilita quam tenuit apud Vezeron.
Charta ann. 1341. tom. 2. Hist. Dalphin. pag. 435. col. 1 :
Ipsos suos quoscumque subditos... a prædictis omnibus et singulis Stabilitis, focagiis, donis, liberavit, etc.
Alia ann. 1349. ibid. pag. 588. col. 1 :
Item quod nec ipsi homines, nec alii quicumque homines, seu subditi Dalphinatus, aut aliarum terrarum dom. Dalphini teneantur ad aliquas Stabilitas.
Comput. Castell. Graisivod. ann. 1348 :
Item solvit et [] deliberavit pro novem clientibus tenutis ultra numerum suæ Stabilitæ 18. sol.
Vide Residentia in Residentes.