STATORES, Apparitores, officiales Magistratuum, vel quivis famuli, sic dicti, quod starent ad jussa parati, vel quod singuli in stationibus, quibus addicti erant, starent. Vetus Inscript. L. Mario. Verno. Statori. Pr. Alia :

Fortunato Statori Augustorum.

Petronius in Satyrico :

Quædam fœminæ sordibus calent, nec libidinem concitant, nisi aut servos viderint, aut Statores altius cinctos.

Acta S. Cypriani :

Venerunt ad eum Principes duo, unus Stator officii Galerii Maximi Proconsulis, etc.

Monachus Sangal. lib. 2. de Carol. M. cap. 15 :

Cumque prima die vel secunda inter reliquos Statores eum imperator curiosioribus oculis intueretur, dixit ad filium : Cujus est iste puerulus ? Quod cum factum fuisset deosculatum Serenissimus Augustus pusionem remisit ad stationem pristinam.

Ordericus Vital. lib. 12. pag. 856 :

Richardum filium suum cum 200. Militibus Radulpho de Guader suppetias misit, quibus Radulphum Rufum et Ruabodum de Abrincis audaces et industrios Statores constituit.

Vide Ciceronem lib. 2. Epist. famil. ult. Baron. ann. 261. n. 26. et quæ de iis annotavimus ad Cinnamum.