STAUROPHORI, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Staurophori » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 591b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STAUROPHORI

STAUROPHORI, Qui crucem in processionibus Ecclesiasticis portant, ex Græc. σταυροφόροι, nostris Porte-croix. Petrus Diaconus lib. 4. Chron. Casin. cap. 39 :

Postero die Pontifex misit in occursum ejus.... Bajulos, Cereostatarios, Staurophoros, Aquiliferos, Leoniferos, etc.

Papyrus Ravenn. apud Maium in Auctor. Classic. tom. 5. pag. 362 :

Domesticos aut commendatos ecclesiæ diverso sexu, Staurophoros, cophreas, stratores vel cunctam familiam S. Rav. ecclesiæ, etc.

Gislebertus Monachus in Vita sancti Romani Abbat. Autisiod. cap. 7 :

Sicque (corpus S. Romani) inde levatum, et cum Staurophora, cereostata,..... ad præfatum cœnobium deportatum est.

Perperam edit. Staurophona. Rectius tom. 5. Maii pag. 156. editum a Bollandistis, Cum Staurophoria et cereostata. Sic porro hoc loco intelligitur Crux ipsa delata. Vide Meursium, et Gloss. med. Græcit.

Stauroforia, Portatio Crucis, in Gloss. MSS.