« 1 stipula » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 600b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STIPULA1
1. STIPULA, pro Stipulatio. Traditiones Fuldenses lib. 2. form. 22 :
Vos et successores vestri ad possidendum et ad fruendum in elimosynam meam ulterius perenniter firmissimam habeatis potestatem, Stipula confixum vobis ad roborandum et ad tuendum.Wfaius Monachus post Vitam sancti Amandi a Milone conscriptam :
Præbuit is Stipulam præclarus Episcopus Emmo,Affigens digitis pulchra elementa suis.
Stipulas e Manibus Ejicere. Vide Festuca.
Stipula abrenuntiare, in chart. ann. 1074. apud Guden. Cod. Diplom. tom. 1. pag. 377. Vide Abstipulare.