STOCUM, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Stocum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 602c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STOCUM

STOCUM. De Stoco, Punctim, Gall. d'Estoc. Lit. remiss. ann. 1362. in Reg.

93. Chartoph. reg. ch. 115 :

Præfatus Petrus dictum Guillelmum cum cuspide dictæ guizarmæ de Stoco sive taillio dicitur vulnerasse prope mamillam.

Aliæ ann. 1397. in Reg. 152. ch. 36 :

Tunc dictus presbyter commotus tantum fuit cupidus percutiendi de Stoco sive cuspide, quod cecidit ad terram.

Formulæ MSS. ex Cod. reg. 7657. fol. 40. v° :

Ex quibus ictibus dictus talis percussus vulneratus extitit quatuor ictibus, uno videlicet.... prope inguinem de Stoco,... alio modicum altius in ventrem de Stoco.

P. Carpentier, 1766.

Stoquum, Eadem notione. Lit. remiss. ann. 1364. in Reg. 96. Chartoph. reg. 184 :

Diversis vulneribus lætabilibus, tam de tallio quam de Stoquo....... vulnerasse dicuntur.

Vide supra Estoquum.