«
3 stratorium » (par C.
du Cange, 1678), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 610c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/STRATORIUM3
3. STRATORIUM, Stramentum sellæ equestris, seu stragulum, quo illa insternitur. Vetus Interpres
Iosephi lib. 1 :
Rachel hoc audiens, posuit idola in Stratorio cameli, i.
sub. Vita S. Benedicti Abb. Anian. cap. 5 :
Vidimus sæpe eum sedentem asinum suum
flasconem vini in Stratorio deferre.
Vide 2. Reg. 17. 28. Gregorius Turon. in
Vita S. Aridii :
Sanctus Dei Sacerdos capsulam, quam cum sacris reliquiis collo suo
appensam portabat, circumspiciens comites, superposito Stratorio et palliolo, ubi
requiescere debuerat, etc.
Vide
Stramen 2.
Stratura, Eadem notione, apud Fredegarium Scholastic. in Chron. cap. 38 :
Equusque
ejus cum Stratura regia..... Berthario conceditur.
Formula 1. ex
Andegavensibus :
Cido tibi caballus cum sambuca et omnia Stratura sua, boves
tantus, etc.
Gaufridus in Vita S. Bernardi lib. 3. inter ejusd.
Opera tom. 2. edit. 1690. col. 1118 :
Ceterum cum in reliquis omnibus
ædificarentur, unum fuit quod prædictum priorem Cartusiensem aliquatenus movit,
Stratura videlicet animalis, cui idem vir venerabilis insidebat,
etc.
Cyrillus in Lexico :
Σάγματα,
στρατούρια ἀλόγων.