STRATORIUM 3, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 3 stratorium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 610c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STRATORIUM3

3. STRATORIUM, Stramentum sellæ equestris, seu stragulum, quo illa insternitur. Vetus Interpres Iosephi lib. 1 :

Rachel hoc audiens, posuit idola in Stratorio cameli, i.

sub. Vita S. Benedicti Abb. Anian. cap. 5 :

Vidimus sæpe eum sedentem asinum suum flasconem vini in Stratorio deferre.

Vide 2. Reg. 17. 28. Gregorius Turon. in Vita S. Aridii :

Sanctus Dei Sacerdos capsulam, quam cum sacris reliquiis collo suo appensam portabat, circumspiciens comites, superposito Stratorio et palliolo, ubi requiescere debuerat, etc.

Vide Stramen 2.

Stratura, Eadem notione, apud Fredegarium Scholastic. in Chron. cap. 38 :

Equusque ejus cum Stratura regia..... Berthario conceditur.

Formula 1. ex Andegavensibus :

Cido tibi caballus cum sambuca et omnia Stratura sua, boves tantus, etc.

Gaufridus in Vita S. Bernardi lib. 3. inter ejusd. Opera tom. 2. edit. 1690. col. 1118 :

Ceterum cum in reliquis omnibus ædificarentur, unum fuit quod prædictum priorem Cartusiensem aliquatenus movit, Stratura videlicet animalis, cui idem vir venerabilis insidebat, etc.

Cyrillus in Lexico : Σάγματα, στρατούρια ἀλόγων.