« »
 
[]« Strenaeshalch » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 612a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STRENAESHALCH
STRENAESHALCH. Beda lib. 3. cap. 25 :
In monasterio quod dicitur Strenaeshalch, quod interpretatur sinus fari.
Lege Streoneshalh, locus in agro Eboracensi, hodie Whitby.