« »
 
[]« Stretbreche » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 612c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/STRETBRECHE
STRETBRECHE, ex Saxon. stret, strata, platea, et brecan, frangere, Gallis Bris de chemin. Crimen cujus cognitio ad solum Regem spectat, ut est in Legibus Henrici I. cap. 10. emendatur vero mulcta centum sol. cap. 12. et 80. Vide Sterbrech.