1. STRIGA, Venefica. Ugutio : Stricæ quædam monstra dicuntur, quæ magicis cantibus in feras transeunt. Glossæ Lat. Gr. : Striga, λαιστρυγών, ϰαι γυνὴ φαρμαϰίς. Synodus S. Patricii et Auxentii can. 16 :

Christianus, qui crediderit esse lamiam in speculo, quæ interpretatur Striga, excommunicandus, quicumque super animam famam istam imposuerit.

Capitulatio Caroli M. pro partibus Saxoniæ cap. 5. apud Holstenium :

Si quis a diabolo deceptus crediderit, secundum morem paganorum, virum aliquem aut feminam Strigam esse, et homines comedere, etc.

Lex Longob. lib. 1. tit. 11. § 9. Roth. 379. :

Nullus præsumat aldiam aut ancillam, quasi Strigam, quæ dicitur Masca, occidere.

Ubi Edictum Rotharis Regis tit. 116 :

Nullus præsumat aldiam aut ancillam alienam quasi Stringam, quam vulgus dicit, aut mascam occidere.

Eadem Lex tit. 16. § 2. Roth. 189. :

Si quis puellam aut mulierem.... fornicariam aut Strigam clamaverit, etc.

Istricam præfert Codex Mutin. ex Murator. tom. 1. part. 1. pag. 31. Lib. 2. tit. 11. § 3. Roth. 197. :

Si quis.... eam Strigam, quod est masca, clamaverit.

Cathwlphus in Epistola ad Carolum M. :

Maleficos, veneficos, tempestarios, Strigas, pythonissas, fures, etc.

Incantationes et sortilegos exquirere, Strigas et fictos lupos credere..... Hæc...... mala opera sunt diaboli

, apud Marten. tom. 9. Ampl. Collect. col. 217. Adde Decreta Ladislai Regis Hungar. lib. 2. cap. 31. et Cosmam Pragensem pag. 8. Dantes in Purgat. 19 :

Vedesti, disse, quel antica Strega ?

Vide Stria.